Heren Overgangsklasse A: HIC–HBS 5–2 met Joris Eshuis als ‘sultan of swing’.

NATUURLIJK ging Frans Greve, de manager van de mannen van HIC op verjaardagsbezoek bij zijn erg zieke zuster. Graag nam ik de honneurs waar voor al het thuiszondagen-regelnevenwerk op deze mooie wedstrijddag. Dat doe ik organisatorisch nooit zo goed als deze warme en crisisbestendige man, maar ik weet wel zo’n beetje wat me te doen staat: frisdrankjes voor scheidsrechters + briefing en verfrissingen voor de nog onervaren zeven –niet zes!- enthousiaste ballenjongens + zo nodig het repareren van gaten in de netten van de doelen + het laten sproeien van de velden + de zorg voor het wedstrijdformulier en de spelerslijst + de administratie van gele kaarten + de afstandbediening van het scorebord (verdomme, glad vergeten!) + het openen en afsluiten van kleedkamers + de verwelkoming van en zorg voor de tegenstanders: HBS uit Bloemendaal + hupcoachen tijdens de wedstrijd + het innemen en wassen van de shirts + het schrijven van dit verslag.

 

Nanco Jansonius en Michel Hermanides, de beide ons goed bekende HBS-coaches, wisten echt precies hoe HIC kon spelen, maar konden hun mannen maar weinig laten uitrichten tegen de aanvalsgolven van de oranje-witten volgens die hen dus bekende patronen. Die belegering volgde op een 0-1 achterstand voor HIC, opgelopen in de f*ckin’ eerste minuut van de eerste helft. Uit de rebound na een strafcorner.

 

Zo’n vroege achterstand heeft soms iets van een blessing in disguise. Plotseling is ALLES duidelijk. Je speelt dus thuis, maar begint wel met een achterstand! Er zit niets anders op dan vol –met fast break controles- op de aanval spelen en overal op het veld de baas willen zijn. En dat lukte tegen een HBS waarvan we, eerlijk is eerlijk, meer verwacht hadden dan we voorgeschoteld kregen.

 

Op deze mooiste zondag van het jaar stonden de hekken langs het veld en het balkon van het clubhuis vol met mensen die deze partij wilden meevieren. HIC combineerde de wedstrijd met een FEESTAVOND en dj Wouter Gunning –topjoch en lid van de Heren 1-selectie- ramde er lustig op los.

 

Maar dat gebeurde natuurlijk pas na de wedstrijd. Na die vroege 0 – 1 greep HIC de teugels om ze daarna nooit meer af te staan. Het werd uiteindelijk de man-van-de-wedstrijd-dag van ‘sultan’ Joris Eshuis, die weer ouderwets waaierde en wapperde, kapte en draaide, twee loepzuivere doelpunten maakte en een assist gaf..

 

HIC vocht zich naar een 2 – 1 voorsprong, incasseerde nog de 2 – 2 strafbal tegentreffer, maar overvleugelde daarna de mannen van HBS volledig: 5 -2.

 

Dinsdag, de eerste trainingsavond van de aanloopweek naar deze wedstrijd, was me al duidelijk geworden, dat de bordjes na de 3-2 nederlaag tegen HDM voorgoed verhangen waren. De gretigheid en het fanatisme waarmee afwisselend technisch en conditioneel werd getraind waren een lust voor het oog. Hier staat een fitte ploeg die zo goed mogelijk wil presteren. Het duo HIC trainer/coaches Omar Schlingemann en Bas Bröring, recent nog versterkt met Harm Bruin, is hard op weg om weer een sterke teamgeest te ontwikkelen... ennuhh je ziet de mannen groeien!

 

Met bewondering kijk ik ook vandaag weer naar Remco Bleeker, die nu al staat op een uiterst waardevolle serie van vijf wedstrijden. De van nature frivool hockeyende Remco –huisdichter van het wekelijkse e-mail verkeer- speelt meer dan ooit ook taakbewust, strak en gedisciplineerd. Respect, jongen.

 

Na afloop van de wedstrijd is er de traditionele TRAP: een publiek welkomstritueel voor de nieuwe spelers in de HIC H1-selectie. Alle mannen slagen, ieder op hun eigen manier. Met deze verdiende zege op HBS doet HIC weer mee om de eerste twee plaatsen in deze spannende eerste competitie van 10 wedstrijden.

 

Mooie tijden.

 

Rob Smelt, www.smelten.nl