HIC Heren 1 HIC een winnaar in Overgangsklasse-F Degradatiepoule
22-5-2012Op zondag 20 mei
speelde HIC zich veilig in de laatste reguliere competitiewedstrijd van het
seizoen, in Poule F van de Overgangsklasse. De tegenstander was Amersfoort en
die ging met 2-4 over de knie.
Lees verder… op www.heren1hic.nl en bekijk daar ook de fotoreportages…
Uiteindelijk eindigde HIC als vierde in de poule en liet het Breda –nipt -, Alkmaar, Amersfoort en Groninger Studs onder zich.
Een BIG HUG voor Kevin Jochems, die qua werk toe is aan een traininkje per week minder – die van de vrijdagavond –,
maar die in zijn korte HIC-tijd uiterst waardevol was. Waar Kevin komend seizoen hockeyt? Ik geloof dat dit nog ‘open' is. Stralende vent, goede en vooral slimme hockeyer, ‘eyes wide open', ziet de combinatie, warm mens.
En dan waren er AFSCHEIDSZOENEN voor mijn twee oudste zonen: Willem (24) en Daan (26) Smelt, die vanaf hun zevende in (haha) bijna alle denkbare club- (Pinoké, HIC), regionale en nationale standaardteams hockeyden en die op 20 mei 2012 afscheid namen van het tijdrovende tophockeyregime, ook in de Overgangsklasse waarin de heren van HIC spelen en thuishoren.
Daan gaat terug naar Pinoké en heeft als doel weer te gaan hockeyen met oude maten uit zijn zes seizoenen Pinoké H1-tijd. Die spelen nu Pinoké H2 en volgend jaar opnieuw in H2 of H3. Willem start zijn professionele loopbaan in een onderneming zonder 40-urige werkweek. Waar – bij welke club, in welk team - hij komend jaar speelt is nog open.
De Smelten vonden in HIC een prachtclub, met een zuivere liefhebbersvisie op de hockeysport en gedragen door zéér plezierige mensen die van grote waarde zijn voor de club en de leden van de club.
HIC is en blijft een tijd-van-je-leven club en dat is erg veel waard.
Dames 1 van HIC presteert al jaren gemiddeld hoog tot zeer hoog in de Overgangsklasse. Voor Heren 1 van HIC is dat toch een ander verhaal. Hier wisselen de up's en de down's zich in hoog tempo af.
Dat heeft deels te maken met het hoge vriendengehalte, met veel jongens die elkaar al 10 tot 20 jaar kennen – als teamgenoten, of schoolvrienden, of bevriende tegenstanders. (Amsterdam en Pinoké).
Dit maakt het moeilijk om een strakke teamdiscipline in te stellen en te handhaven.
Ook al wil ieder van de mannen dit misschien zelf ook wel, zo af en toe, in de praktijk komt daar maar bar weinig van terecht.
Diep in mijn hart vind ik dat ook wel erg ‘ charmant'. Hier is in gelukkig nog steeds ruimte voor exoten en extreem-hockeyers: een mij dierbare Joris Eshuis en Lex Hoogeveen, en wat hadden we gedacht van mijnheer Gijs Craenmehr, tegenwoordig volgeboekt als social media guru.
Van dit selecte kluitje ONGELOOFLIJKEN speelde alleen het slangenmens Eshuis dit seizoen voor Heren1HIC.
Een heel seizoen worstelde hij met zijn onnavolgbaarheid en zijn slagvaardigheid, diep in de tweede helft uit tegen Amersfoort herstelde hij in één keer de balans met een geheid doelpunt-van-het-seizoen.
Voor mij was Wouter Gunning de speler van het jaar. Altijd, ALTIJD 100% geconcentreerd; volledig in dienst van het team; zich ten volle bewust van wat hij wel en niet kan; een stille, gestage, keiharde werker; geen krimp bij tegenslag; iemand op wie je kunt rekenen. Jammer van zijn studentencorps-start en het ongeluk dat hem weken aan de kant hield. Vader en moeder – vanuit Arnhem – misschien niet altijd langs de lijn – Wouter was een flinke tijd uit de roulatie -, maar zeer gedreven.
Ook vice-captain Arnoud Weehuizen groeide hard, als speler-met-overzicht en als ‘maat'. Een echt goede hockeyer, die naast captain Ernst Rost Onnes met steeds meer rust speelde. Arnoud is een van de grote talenten in de HIC-formatie.
Remco Bleeker, onnavolgbaar rijke denker, pracht van een technische hockeyer, ik vond je nagenoeg elke wedstrijd de moeite van het bekijken volledig waard. Ik zeg: contractverhoging (knipoog).
De al genoemde Ernst Rost Onnes was een echte aanvoerder, met een goed contact met zijn ploeggenoten, het begeleidingsteam, de cluborganisatie, vaders, moeders. Zeer gedreven hockeyer, sterke persoonlijkheid en duidelijk helemaal op zijn plaats.
Jeroen Hiel blijft ook voor het komende seizoen nog een belofte. Is bezig met zijn studentencorpsLANDING en dat wordt ook wel tijd. Hartstikke leuk joch, ontbreekt niets aan. Floris van Son, ‘the revelator' (!!!gisteren twee mooie goals!!!), moest om begrijpelijke redenen ook op het corps. Dat gold ook voor reflexkeeper Nadiem der Weduwen. Het is helemaal aan HIC om hier al dan niet een strakkere lijn in te trekken. Mijn indruk: dat kan toch niet anders!?
Louis Swart heeft waarschijnlijk het hardst van iedereen gewerkt voor goede resultaten. Louis is zó waardevol, altijd en overal. Binnen en buiten de lijnen.
Daan Smelt speelde zowel links als rechts naast Louis. Meestal controlerend, achter zeer aanvallend ingestelde andere middenvelders, enkele malen per wedstrijd ook fel accellererend. Nagenoeg foutloos gespeeld, het hele seizoen minus de verloren tijd door zijn blessure-uitschakeling.
Derek Kleiman. Een of twee keer ‘man van de wedstrijd'. Ben en blijf zeer gesteld op die jongen. Begenadigd hockeyer, balvast, steeds meer een echte teamspeler. Erg nuttig geweest voor HIC, dit seizoen.
Twee blije en dierbare Phijffers: Koen en Caspar. Koen kende ik wel en zijn hockeystijl is helemaal in orde. Fijn balgevoel, oog voor de pass en de combinatie, onbaatzuchtig, stille harde werker, sterk aan de bal.
Caspar kende ik als Pinoké-fenomeen. Een echte aanvaller, watervlug, handig, zeer doelgericht. Had grote tegenslag met zijn vinger en zal komend seizoen nog duidelijker helemaal doorbreken.
Olivier 'the innovator' Helle en Julian 'filosofo' Korteweg had ik naar Amersfoort en terug naar Amsterdam in de auto. Wat een bijzonder leuke mannen zijn dat! Mooie hockeyers, misschien nu nog net iets te verticaal, te lang-ge-rekt en daardoor nog iets te langzaam mooi bewegend, maar daar kun je volgens mij nog veel aan verbeteren! Echt, eerlijk en serieus.
Jos Douwma kwam vooral voor zijn strafcorner. En die goals – waarvan enkele heel belangrijke - heeft hij ook gemaakt. Jos werkt ook al en had talrijke werk- en netwerkgerelateerde verplichtingen.
Begrijpelijk, maar niet altijd goed begrepen.
Willem Smelt – fit, stil, slim, wijs, loyaal, positief - mocht opnieuw puntspits spelen en toonde als meedraaiende wisselspits hoe hij effectief omging met de speeltijd en de kansen die hij kreeg. Willem deed zijn werk, blijft altijd zichzelf én speelde zoals zijn coach dat graag wilde. Ja, ook zonder het daar altijd mee eens te zijn.
Lees verder… op www.heren1hic.nl en bekijk daar ook de fotoreportages…
Uiteindelijk eindigde HIC als vierde in de poule en liet het Breda –nipt -, Alkmaar, Amersfoort en Groninger Studs onder zich.
Een BIG HUG voor Kevin Jochems, die qua werk toe is aan een traininkje per week minder – die van de vrijdagavond –,
maar die in zijn korte HIC-tijd uiterst waardevol was. Waar Kevin komend seizoen hockeyt? Ik geloof dat dit nog ‘open' is. Stralende vent, goede en vooral slimme hockeyer, ‘eyes wide open', ziet de combinatie, warm mens.
En dan waren er AFSCHEIDSZOENEN voor mijn twee oudste zonen: Willem (24) en Daan (26) Smelt, die vanaf hun zevende in (haha) bijna alle denkbare club- (Pinoké, HIC), regionale en nationale standaardteams hockeyden en die op 20 mei 2012 afscheid namen van het tijdrovende tophockeyregime, ook in de Overgangsklasse waarin de heren van HIC spelen en thuishoren.
Daan gaat terug naar Pinoké en heeft als doel weer te gaan hockeyen met oude maten uit zijn zes seizoenen Pinoké H1-tijd. Die spelen nu Pinoké H2 en volgend jaar opnieuw in H2 of H3. Willem start zijn professionele loopbaan in een onderneming zonder 40-urige werkweek. Waar – bij welke club, in welk team - hij komend jaar speelt is nog open.
De Smelten vonden in HIC een prachtclub, met een zuivere liefhebbersvisie op de hockeysport en gedragen door zéér plezierige mensen die van grote waarde zijn voor de club en de leden van de club.
HIC is en blijft een tijd-van-je-leven club en dat is erg veel waard.
Dames 1 van HIC presteert al jaren gemiddeld hoog tot zeer hoog in de Overgangsklasse. Voor Heren 1 van HIC is dat toch een ander verhaal. Hier wisselen de up's en de down's zich in hoog tempo af.
Dat heeft deels te maken met het hoge vriendengehalte, met veel jongens die elkaar al 10 tot 20 jaar kennen – als teamgenoten, of schoolvrienden, of bevriende tegenstanders. (Amsterdam en Pinoké).
Dit maakt het moeilijk om een strakke teamdiscipline in te stellen en te handhaven.
Ook al wil ieder van de mannen dit misschien zelf ook wel, zo af en toe, in de praktijk komt daar maar bar weinig van terecht.
Diep in mijn hart vind ik dat ook wel erg ‘ charmant'. Hier is in gelukkig nog steeds ruimte voor exoten en extreem-hockeyers: een mij dierbare Joris Eshuis en Lex Hoogeveen, en wat hadden we gedacht van mijnheer Gijs Craenmehr, tegenwoordig volgeboekt als social media guru.
Van dit selecte kluitje ONGELOOFLIJKEN speelde alleen het slangenmens Eshuis dit seizoen voor Heren1HIC.
Een heel seizoen worstelde hij met zijn onnavolgbaarheid en zijn slagvaardigheid, diep in de tweede helft uit tegen Amersfoort herstelde hij in één keer de balans met een geheid doelpunt-van-het-seizoen.
Voor mij was Wouter Gunning de speler van het jaar. Altijd, ALTIJD 100% geconcentreerd; volledig in dienst van het team; zich ten volle bewust van wat hij wel en niet kan; een stille, gestage, keiharde werker; geen krimp bij tegenslag; iemand op wie je kunt rekenen. Jammer van zijn studentencorps-start en het ongeluk dat hem weken aan de kant hield. Vader en moeder – vanuit Arnhem – misschien niet altijd langs de lijn – Wouter was een flinke tijd uit de roulatie -, maar zeer gedreven.
Ook vice-captain Arnoud Weehuizen groeide hard, als speler-met-overzicht en als ‘maat'. Een echt goede hockeyer, die naast captain Ernst Rost Onnes met steeds meer rust speelde. Arnoud is een van de grote talenten in de HIC-formatie.
Remco Bleeker, onnavolgbaar rijke denker, pracht van een technische hockeyer, ik vond je nagenoeg elke wedstrijd de moeite van het bekijken volledig waard. Ik zeg: contractverhoging (knipoog).
De al genoemde Ernst Rost Onnes was een echte aanvoerder, met een goed contact met zijn ploeggenoten, het begeleidingsteam, de cluborganisatie, vaders, moeders. Zeer gedreven hockeyer, sterke persoonlijkheid en duidelijk helemaal op zijn plaats.
Jeroen Hiel blijft ook voor het komende seizoen nog een belofte. Is bezig met zijn studentencorpsLANDING en dat wordt ook wel tijd. Hartstikke leuk joch, ontbreekt niets aan. Floris van Son, ‘the revelator' (!!!gisteren twee mooie goals!!!), moest om begrijpelijke redenen ook op het corps. Dat gold ook voor reflexkeeper Nadiem der Weduwen. Het is helemaal aan HIC om hier al dan niet een strakkere lijn in te trekken. Mijn indruk: dat kan toch niet anders!?
Louis Swart heeft waarschijnlijk het hardst van iedereen gewerkt voor goede resultaten. Louis is zó waardevol, altijd en overal. Binnen en buiten de lijnen.
Daan Smelt speelde zowel links als rechts naast Louis. Meestal controlerend, achter zeer aanvallend ingestelde andere middenvelders, enkele malen per wedstrijd ook fel accellererend. Nagenoeg foutloos gespeeld, het hele seizoen minus de verloren tijd door zijn blessure-uitschakeling.
Derek Kleiman. Een of twee keer ‘man van de wedstrijd'. Ben en blijf zeer gesteld op die jongen. Begenadigd hockeyer, balvast, steeds meer een echte teamspeler. Erg nuttig geweest voor HIC, dit seizoen.
Twee blije en dierbare Phijffers: Koen en Caspar. Koen kende ik wel en zijn hockeystijl is helemaal in orde. Fijn balgevoel, oog voor de pass en de combinatie, onbaatzuchtig, stille harde werker, sterk aan de bal.
Caspar kende ik als Pinoké-fenomeen. Een echte aanvaller, watervlug, handig, zeer doelgericht. Had grote tegenslag met zijn vinger en zal komend seizoen nog duidelijker helemaal doorbreken.
Olivier 'the innovator' Helle en Julian 'filosofo' Korteweg had ik naar Amersfoort en terug naar Amsterdam in de auto. Wat een bijzonder leuke mannen zijn dat! Mooie hockeyers, misschien nu nog net iets te verticaal, te lang-ge-rekt en daardoor nog iets te langzaam mooi bewegend, maar daar kun je volgens mij nog veel aan verbeteren! Echt, eerlijk en serieus.
Jos Douwma kwam vooral voor zijn strafcorner. En die goals – waarvan enkele heel belangrijke - heeft hij ook gemaakt. Jos werkt ook al en had talrijke werk- en netwerkgerelateerde verplichtingen.
Begrijpelijk, maar niet altijd goed begrepen.
Willem Smelt – fit, stil, slim, wijs, loyaal, positief - mocht opnieuw puntspits spelen en toonde als meedraaiende wisselspits hoe hij effectief omging met de speeltijd en de kansen die hij kreeg. Willem deed zijn werk, blijft altijd zichzelf én speelde zoals zijn coach dat graag wilde. Ja, ook zonder het daar altijd mee eens te zijn.
Erik Hoetink ook tot het kleine groepje exoten dat perfect bij een club als HIC past. In het huidige HIC Heren1 behoort hij samen met Joris ‘De Drakendoder’ Eshuis tot het illustere gezelschap van de onnavolgbaren. Erik kan hockeyen als weinig anderen. Met korte passeerbewegingen dicht onder zijn sterke lijf sluipt hij naar de rand van de cirkel van de tegenstander om daar echt snoei- en snoeihard uit te halen. Zo heeft hij lange reeksen bijzonder onverbiddelijke goals gemaakt, zolang als ik hem ken – van zijn jeugdjaren bij Amsterdam tot het jaar NU bij HIC. Erik is in de loop der jaren ook nog eens een hartstikke leuke vent geworden, met wie afspraken gemaakt kunnen worden en die bijvoorbeeld ook uitstekend kan koken. Sorry, niet relevant maar wel gezellig. Zijn ‘oude’ puur solistische speelwijze heeft plaatsgemaakt voor een sluw oog voor de combinatie, een goed zicht op slim ruimtegebruik en zelfs adequaat terugverdedigwerk. Hij is echt. Hij is zichzelf. Ik mag hem graag.
Ik wil de technische staf bedanken voor al hun inspanningen: de gedreven en gelaagde Omar Schlingemann en - Mr. HIC - Bas Bröring, later ook Harm Bruin.
"Harm, bedankt voor je fantastische opstelling en je geweldig solide invalbeurten als keeper van HIC. Jou is ‘de man van de wedstrijd sultan-of-swing wisselpyama' dit jaar waarschijnlijk het meest over het hoofd getrokken." Ik zou zeggen: die is voor jou! En zelf een nieuwe inbrengen (model babydoll?!).
Ook Floris-de-voetballer-van Bodegraven-die-zonder-enige-ervaring-en zonder-enige-angst-een-aantal-wedstrijden-voor-ons-keepte:
dank je wel,man!!
Ook Bram Lentz en Wouter Stevens, veel dank voor al jullie inspanningen. Muy sympatico. EN: met een steeds groeiende visie.
Mein Geheimtip: maak geld zo onbelangrijk mogelijk en de sfeer en de voorzieningen – kleding en schoenen en sticks en fitness/fysio en eten/drinken - zo goed en zo belangrijk mogelijk!
Tenslotte Frans Greve, grote, GROTE complimenten aan jou, Frans – en aan je leuke vrouw Tike. Jouw altijd goed georganiseerd zijn, je terechte ‘alerts' voor dingen die gedaan moesten worden, je bewonderenswaardige neutraliteit verdienen veel respect. Je mooie verhalen, je altijd goede humeur. Kleine kanttekening: terwijl hockeyclub Amstelveen steeds dichterbij een promotie komt, met daarin jouw topzoon Thomas Greve, bleef jij aan de zijde van HIC. Ik neem mijn hoed voor je af en zeg: bravissimo!
Het was weer een typisch bewogen HIC-jaar. De raspaardjes van deze club stelden ons telkens weer voor verrassingen. Positieve en negatieve. We hebben meegeleefd, ons kapot geërgerd, erg veel gelachen en met volle teugen genoten.
De harde kern toeschouwers, onder wie relatief veel sterk meelevende moeders en vaders (Bleeker, Helle, Hiel, Hoetink, Jochems, Kleinman Korteweg, Phijffer (plus grootouders), Rost Onnes, Smelt, Weehuizen, hadden veel plezier met onze boyz en met elkaar.
Het was mij een eer jullie verhalenschrijver te mogen zijn.
Mooie zomer en SALUT!
Rob Smelt, www.smelten.nl
Ik wil de technische staf bedanken voor al hun inspanningen: de gedreven en gelaagde Omar Schlingemann en - Mr. HIC - Bas Bröring, later ook Harm Bruin.
"Harm, bedankt voor je fantastische opstelling en je geweldig solide invalbeurten als keeper van HIC. Jou is ‘de man van de wedstrijd sultan-of-swing wisselpyama' dit jaar waarschijnlijk het meest over het hoofd getrokken." Ik zou zeggen: die is voor jou! En zelf een nieuwe inbrengen (model babydoll?!).
Ook Floris-de-voetballer-van Bodegraven-die-zonder-enige-ervaring-en zonder-enige-angst-een-aantal-wedstrijden-voor-ons-keepte:
dank je wel,man!!
Ook Bram Lentz en Wouter Stevens, veel dank voor al jullie inspanningen. Muy sympatico. EN: met een steeds groeiende visie.
Mein Geheimtip: maak geld zo onbelangrijk mogelijk en de sfeer en de voorzieningen – kleding en schoenen en sticks en fitness/fysio en eten/drinken - zo goed en zo belangrijk mogelijk!
Tenslotte Frans Greve, grote, GROTE complimenten aan jou, Frans – en aan je leuke vrouw Tike. Jouw altijd goed georganiseerd zijn, je terechte ‘alerts' voor dingen die gedaan moesten worden, je bewonderenswaardige neutraliteit verdienen veel respect. Je mooie verhalen, je altijd goede humeur. Kleine kanttekening: terwijl hockeyclub Amstelveen steeds dichterbij een promotie komt, met daarin jouw topzoon Thomas Greve, bleef jij aan de zijde van HIC. Ik neem mijn hoed voor je af en zeg: bravissimo!
Het was weer een typisch bewogen HIC-jaar. De raspaardjes van deze club stelden ons telkens weer voor verrassingen. Positieve en negatieve. We hebben meegeleefd, ons kapot geërgerd, erg veel gelachen en met volle teugen genoten.
De harde kern toeschouwers, onder wie relatief veel sterk meelevende moeders en vaders (Bleeker, Helle, Hiel, Hoetink, Jochems, Kleinman Korteweg, Phijffer (plus grootouders), Rost Onnes, Smelt, Weehuizen, hadden veel plezier met onze boyz en met elkaar.
Het was mij een eer jullie verhalenschrijver te mogen zijn.
Mooie zomer en SALUT!
Rob Smelt, www.smelten.nl
Bezoek de speciale http://www.heren1hic.nl/ en smul van een ‘round-up' na de met 2-4 gewonnen uitwedstrijd tegen Amersfoort. Op deze website vind je ook spannende en kekke en lekkere fotoreportages gemaakt tijdens thuis- en uitwedstrijden.
