Verslag HIC H1: Talent alleen is niet genoeg
29-11-2011 Heren Overgangsklasse F: HIC-Union 1-3. Mijn hart gaat uit naar onze jongens van HIC. Naar een voor een, naar iedereen, naar al die jonge mensen met veel talent, die geven wat zij kunnen en soms nog iets meer. Aan het einde van de terecht verloren thuiswedstrijd tegen Union zag ik Daan, mijn oudste zoon, aan de kant van het veld liggen, krimpend van de pijn door een waarschijnlijk flink gescheurde hamstring. Inmiddels had ik begrepen dat ik het vertrek naar het ziekenhuis van Remco Bleeker clean gemist had. Net als Caspar Phijffer en Eric Hoetink een gebroken vinger? Ook de net van een zware verwonding in zijn gezicht teruggekomen Wouter Gunning zag ik de tweede helft niet meer terug: springschenen. En Kevin Jochems, na zijn botsing van vorige week zondag met een brandweerwagen, en Olivier Helle, die net zo goed bezig was… ze staan zich te verbijten naast de lijn, achter het hek.Vanavond kijk ik naar de finale van ‘So you think you can Dance’ en wat me daarin keer op keer ontroert is dat er nog zó veel meer is dan talent alleen. Er is liefde en passie voor je ‘vak’. Er zijn inspanning, kei- en keihard werken, zweet, bloed, tranen. Natuurlijk: er is goed, heel goed luisteren, maar het blijft zó belangrijk om uiteindelijk toch jezelf blijven! Er is discipline, maar het genie blijkt altijd ook weer uit het benutten van je ruimte en de vrijheid… in ontspanning. Er is het mooie van individuele ‘moves’, maar dat verliest het nog van de schoonheid van een subliem samenspel. Er is reactiviteit, maar het mooiste is proactiviteit. Daar komen en daar zijn waar je nodig bent op het juiste moment. Dat is de dans van je spel.
Bij HIC, het spijt me om dit te moeten zeggen, zie ik nog té vaak alleen individueeel talent. En dat was vandaag het grote verschil met de stille, overal efficiënt bewegende machine van het sterke collectief van Union. Weinig, erg weinig heel bijzonders, maar hecht, erg hecht en solide. Nagenoeg niets sensationeels, maar met een verwoestende corner, jazeker. Drie keer raak van hun Wouter Hermkes tegen één goal van ‘slim Willem’, diep in de tweede helft.
Eerlijk is eerlijk. Ik ken het precieze antwoord niet op de vraag wat je moet doen om HIC toch weer een stuk beter te laten hockeyen. Ik zou willen zeggen: jullie willen zelf natuurlijk meer van al het bovenstaande en HIC en jullie trainer/coaches, de ballenjongens en –meiden, de filmers, jullie ouders, de oer-HIC-ers ook.
Het lijkt me heerlijk om daarvoor aan het werk te gaan; zonder frustratie, zonder angst en walging, maar met bakken plezier en vol vriendschap voor elkaar.
We doen nog een wedstrijd voor de winterstop: uit tegen Were Di. Vertrouw op elkaar. Zorg dat er op je kan worden gerekend. Enne… veel plezier!
