Senioren

Verslag HIC H1: Derek Kleiman: grote sultan, hoor!

22-11-2011 Heren Overgangsklasse F: HIC-Alkmaar 4-3. Grote god, wat was dit weer een ‘totally HIC-dag’. Never a dull moment, indeed.Eerst werden wij gebeld door zoon Daan met de korte en summiere mededeling dat hij op de Eerst Hulp van de Vrije Universiteit zat in verband met een bloedlinke veel-geluk-dat-je-niet-morsdood-bent aanrijding van teamgenoot Kevin Jochems met een… brandweerwagen met haast.

Toen we hem eindelijk opnieuw spraken kon de oersterke Kevin weer worden opgehaald uit het ziekenhuis. De rit die ik met hem maakte ging niet naar HIC, maar naar zijn huis aan de Admiraal De Ruyterweg. Later in de middag hoorden we dat hij zichzelf daar geradbraakt geparkeerd had op de bank.

Bij de Eerste Hulp van de VU vertelde Daan me dat de ons allen zeer dierbare Jons Hensel jr –terug op het oude nest van hockeyclub Amsterdam en spelend in hun Heren 2- een klap met een stick tegen zijn hoofd had gekregen –net achter zijn oor en ook net het ziekenhuis was binnengebracht. Wat volkomen waardeloos allemaal. Daan scooterde door naar HIC en speelde zijn waardevolle wedstrijd, al zag ik dat hij heel andere dingen aan zijn hoofd had.

Jons, namens iedereen op HIC veel sterkte en een snel en compleet herstel toegewenst.

Het team miste dus Kevin Jochems en Caspar Phijffer en Nadiem der Weduwen en Eric Hoetink en Olivier Helle en Wouter Gunning: 6 hele mannen, UMPF.

HIC kwam al voor de derde of vierde keer dit seizoen in de-eer-ste-mi-nuut van de wedstrijd met 0-1 achter! Te dwaas voor woorden. Maar wel waar.

Vanaf dat moment stond het team op en begon het terug te vechten. Dat deden zij onder de bezielende leiding van Derek Kleiman, die zich in het vervolg ontpopte als verreweg de beste man op het veld. Derek was echt overal te vinden: op het middenveld, direct achter de puntspitsen in de voorhoede, in de achterhoede als dubbeldekker. Kappend en wegdraaiend uit spelerskluwen van soms wel drie tegenstanders tegelijk, steeds naar voren spelend en tempo makend.

Nu kennen de Smelten Derek Kleiman al vanaf zijn twaalfde. Hij speelde toen nog bij Alkmaar en was een plaag voor het sterke Pinoké-team van onder andere Louis Swart en zoon Willem, maar ook voor de Amsterdam-teams van Eric Hoetink, Jons Hensel en Remco Bleeker, Arnoud Weehuizen.

Willem en Derek gingen met elkaar in het Noord-Hollands spelen, werden kampioen van Nederland en promoveerden een seizoen later ook weer samen naar het Nederlands jeugd (B). Vanaf zijn zestiende kwam Derek in het Pinoké-team van Willem en Louis spelen en dat werden nog mooie jaren.

Derek koos voor het lidmaatschap van het Amsterdamse studentencorps en parkeerde zichzelf voor het gemak maar bij ‘laissez aller’ VVV. Wat ik die eerste studiejaren van hem zag was vooral losgeslagen en doordrankt.

Toch… wanneer je hem zag spelen zag je ook altijd korte momenten van grote brille. Wonderkind of total loss? In elk geval: een bijzonder mens.

Die dolgedraaide tijden zijn voorbij –studie prima afgerond, vriendin aan zijn zijde, hard werkend- en Derek komt op tijd, traint hevig mee, speelt als een bezetene. Onveranderlijk is er zijn plezierkop die je altijd weer vrolijk tegemoet lacht.

Uitgerekend tegen zijn oude club Alkmaar speelde hij werkelijk subliem goed.

Willem Smelt tikte de 1-1 binnen uit een assist van Derek. Alkmaar kwam terug met een intikker bij de tweede paal. Ons Jos Douwma streepte zijn eerste strafcornergoal dwars door het midden, maar wel héél hard binnen:

2-2 en toen waren er net 7 minuten gespeeld!?! Wow.

Alkmaar bood fanatiek tegenstand en had in hun drie kalende ‘oude mannen’ een sterk en vooral ook erg slim en balvast spelend fundament. HIC speelde moeizaam, met veel snel balverlies, maar vocht wel voor elke meter. Uit een scrimmage tikte Koen Phijffer de 3-2 voor HIC binnen, maar net toen ik bij de bar stond voor mijn eerste Tripeltje zag ik de 3-3 gescoord worden, opnieuw bij de ongedekte tweede paal. Nee hè.

Wat was het dan ook mooi, dat dit meter-voor-meter gevecht uiteindelijk werd beslecht door Derek Kleiman zelf! 4-3 voor HIC en drie erg belangrijke punten in de tas.

Aanstaande zondag opnieuw een thuiswedstrijd, nu tegen het sterke Union. Zeker en vast een tegenstander van formaat… en dat ligt de mannen van HIC wel.

Kom lekker kijken. Als je wil.