Heren Overgangsklasse A: HIC-HDM 5-2. Goed, en nu tegen HBS dus. HIC stond al na 48 seconden met 0-1 achter. Keeper Nadiem der Weduwen Verrichtte nog een onwaarschijnlijk prachtige stop, maar HDM speelde magnifiek mooi door en scoorde via een station of twee, drie, vier (?) alsnog.

 

Op zo’n moment kan het altijd maar weer twee kanten op: rechttoe rechtaan naar radeloos, redeloos en reddeloos; of richting “dát hadden jullie nou net niet moeten doen H-D-M...” We waren bij HIC in Amstelveen en het balkon en de lijnen stonden vol met mensen die – voor HIC of voor HDM- gespannen uitkeken naar de uitkomst van deze kraker.

Het antwoord van HIC kwam snel. HDM werd onder directe druk gezet en de beloning kwam snel. Binnen zes minuten na dat spectaculaire begin stond het door een onwaarschijnlijke jongen, loop door jongen, ja, nee, ja doorl-o-p-e-n, jongen GOAL! van Eric Hoetink 1-1. De keeper van HDM liet de bal bewust lopen, in de veronderstelling dat die echt nooit meer door een HIC-er geraakt zou worden. Nachtmerrie versus feestvreugde.

 

We keken onze ogen uit naar een wedstrijd die 70 minuten lang op een onbarmhartig hoog tempo heen en weerde. Ja, het was een eerlijk en heerlijk en spannend duel. Alle hockeyers op het veld, zowel die uit de hofstad als die uit de hoofdstad, gaven alles, speelden als echte mannen: kien, met hart en ziel, steeds in een hels tempo, met veel doorzettingsvermogen en gedrevenheid. HIC drukte en drukte. Willem won een strafcorner en Arnoud Weehuizen raakte zijn vrije doel: rechtsboven en 2-1. Ik hoorde het net ritselen. Ah ja, opwindend Arnoutovic, zacht gezegd. Ook nu was de pret nog niet voorbij. Willem Smelt stelde zich bij een gemiste hoge bal slim op achter de laatste man, draaide zich fijn weg en vrij, moest schieten, even niet meer nadenken en deed het ook: 3-1.

 

Ik sprak onder het genot van ons eerste biertje met de gedreven ouders van hun gedreven linksachter spelende reclamezoon Kevin Jochem's en we hadden toch zó veel plezier om HIC’s wederopstanding na die ijskoude 0-1!! Wat ons vooral erg opviel was hoe groot de geleverde teamprestatie vandaag was. Dus geen zelfkickende mucho-macho’s, maar een hecht en ijzersterk team, vol jongens die zich graag het snot voor de ogen werkten voor elkaar.

Veel mooie koppeltjes die elkaar de hele wedstrijd door aanspraken, de bal toespeelden, rugdekking gaven, beheersing toonden. Aanvoerder Ernst Rost Onnes en Arnoud Weehuizen in het hart van de verdediging gaven hun beide vleugels de ruimte en opnieuw excelleerde de aanvallende rechtsachter Remco Bleeker met puntgaaf spel, waarmee hij – prijs van zijn teamgenoten- de sultan of swing jurk van de wedstrijd won.

 

HDM kwam terug. Vocht zich vooruit. Scoorde toch weer. Opnieuw na een Fabuleuze redding van Nadiem toch nog doel getroffen 2-3. Langs de lijnen verstrakten de blikken. HDM-ers vrienden en vriendinnen voelden de adrenaline van de hoop door hun aderen schokken, HIC-ers zag ik de oude, bijna vergeten prevelementen mompelen die moesten zorgen voor een snelle verruiming van de marge. Welnu, hun gebeden werden snel verhoord. Uit een afgeslagen aanval werd er geopend over rechts. Via Kevin naar Daan en via een wonderschone pass van Daan naar Eric Hoetink, die zich daarna knap, knap, knap en schijnbaar zó gemakkelijk vrijspeelde en onhoudbaar 4-2 scoorde.

 

Slotakkoord opnieuw van Eric, die een bijzonder mens blijft en meer en meer groeit als teamspeler. Hij stond klaar bij de tweede paal en tikte schijnbaar eenvoudig een door Koen Phijffer hard ingeslagen bal in: 5-2 en wedstrijd uitgespeeld.

 

Uitwedstrijd tegen HBS. In Bloemendaal. Tegen veel goede en gerespecteerde bekenden. Wij wonnen de thuiswedstrijd met grote cijfers. En wij willen ook deze moeilijke uitwedstrijd graag winnen.

We weten zeker dat dit een echt gevecht gaat worden en daarom kunnen we al jullie steun op HBS goed gebruiken. Ons team zal er voor gaan, dat beloven we jullie.

 

Alleen als wij winnen van HBS én Almere wint van HDM, eindigen wij als tweede in deze poule. Dan gaan we door naar een van de twee promotiepoules. Wij zullen er onze uiterste best voor doen.

-----------------------------------------------------------------------------------------

Gelijkspelen of verliezen van HBS laat ons in deze mooie voorcompetitie eindigen op plaats drie van zes. Niet compleet beroerd, eigenlijk, maarrrrr… daarmee komen we wel pardoes terecht in een van de verliezerpoules. Wie daarin onderaan eindigt plukt daarvan de wrange vruchten en degradeert op een zwarte dag.

Wij hebben een mooi team dat sterk naar elkaar toe groeit. Wij willen er graag alles aan doen om in de winnaarspoule door te gaan.

Dus… als je ook maar een beetje zin hebt… kom dan zondagmiddag 6 november naar HBS in Bloemendaal (aanvang wedstrijd 14.45 uur) en help ons deze cruciale wedstrijd te winnen. Die jongens gaan voor jullie vlammen!

 

Rob Smelt