header foto header foto header foto header foto header foto header foto header foto
 
Algemeen

Hoe gaat het met...

Nieuws afbeelding 19-12-2020

Ook wij missen de contacten met onze leden; lekker sporten, gezellig bijpraten na de wedstrijd of naar een wedstrijd kijken. In deze rubriek gaan wij langs bij de leden die wij al veel te lang niet meer hebben gezien.


Deze week Hans-Martin Otten, gevierd team lid van Veteranen A en onderdeel van het HIC klus team. 


Hoe gaat het met jullie?

Ik baal van het steeds verder inperken van de sociale contacten. Als arts ben ik ingepland voor de Interne dienst tijdens beide Kerstdagen, dus kan nu echt niet besmet raken. Ik heb moeten besluiten om een van de dochters, die op kamers woont en toch iets meer mensen ontmoet… die ook weer andere mensen ontmoeten.., voorlopig niet meer te zien. Ik kan niet wachten tot ik mensen weer ‘gewoon’ kan zien, handen en knuffels geven, lekker trainen en hockeyen op de leukste club!

 

 

HIC is dicht, wat betekent dit voor jou?

Sporten is dé manier om mijn hoofd leeg te maken en de spanning van mijn werk kwijt te raken. Hardlopen kan ik nog redelijk (voor mijn leeftijd welteverstaan), maar ik vind dat verschrikkelijk buiten het hockeyen om. Daarnaast kijk ik graag naar wedstrijden van mijn dochters en de verschillende elftallen, en heb ik aardig wat sociale contacten via HIC. Dat zijn allemaal dingen die ik mis.

Het feit dat HIC dicht is heeft wel een (klein) voordeel: Er kan iets minder geklust worden op HIC, dus dat scheelt een aantal uur per week.

 

 

Wat zijn de plannen voor de rest van dit seizoen?

Zodra het weer kan: lekker trainen met de veteranen, en hopelijk ook weer wedstrijden spelen met een 3e helft. Ook kijk ik uit naar ons 75 jarig HIC-lustrum volgend seizoen; ik hoop dat er net als 5 jaar geleden weer een oud-dames/heren 1 middag georganiseerd kan worden (bel me als je dit samen met mij wil organiseren!) en ik hoop op een lustrumfeest voor de hele club.

Verder zou het leuk zijn als het Master-toernooi (waar ik met het Nederlands 55+ elftal aan mee zou doen) komend jaar wél doorgaat.

 

Willen jullie nog iets kwijt?

Ik wil iedereen die zich aan de Corona-regels houdt, heel erg bedanken!! Ik ervaar zelf de frustratie van alle beperkingen maar ik zie dagelijks het ‘waarom’ en dat maakt het makkelijker. Voor veel mensen is het heel abstract  en dat maakt het natuurlijk veel lastiger om je aan de voorschriften en adviezen te houden en die te blijven volgen, daarom nogmaals bedankt!

 

Als je wil weten wat Covid betekent in het ziekenhuis,  dan kan ik dat beter uitleggen door 1 normale werkdag te beschrijven:


 

Een dag in het leven van Hans-Martin Otten

7.30 uur op mijn werk, 8.00 het ochtendrapport. Het is uitzonderlijk druk geweest ’s nachts met veel opnames. Vijf mensen die het niet gered hebben, allemaal Covid gerelateerd. Met de opleving van de Covid-epidemie loopt het inmiddels echt  over. Een patient moest als noodgreep op de Eerste hulp aan de beademing worden gelegd want de IC lag vol. Waarna we 3 uur op zoek zijn geweest naar IC plek in een ander ziekenhuis aangezien alle IC-bedden in de omgeving vol lagen. Daarnaast het ‘gewone’ aantal opnames van de laatste tijd: rond de 15 patiënten, waarvan ongeveer de helft Covid gerelateerd en erg ziek. Daarna snel door met de poli: als internist oncoloog zie ik veel mensen met kanker, verdenking op kanker of met klachten van algemene aard waar de huisarts niet uitkomt.

 

In het ochtendspreekuur een aantal jonge en oudere mensen die met kuren bezig zijn met als doel te genezen van hun kanker. De meesten van hen kunnen hun naasten  niet zien ivm kans op Covid. Beroerd want juist nu hebben zij de steun van anderen hard nodig en af en toe een schouder om op uit te huilen. Een patient was, ivm de angst om besmet te raken, apart van haar gezin gaan wonen. Wat zonde in het laatste jaar van haar leven ! Gelukkig besluit zij het risico voor lief te nemen en zien ze elkaar nu weer.

Een oude patient (75+) kwam om te beslissen of ze enkele maanden langer wil leven maar met veel ziekenhuis bezoek. Ze kan in het ziekenhuis niet begeleid worden door familie (veel van de besmettingen in het ziekenhuis die we het afgelopen jaar gehad hebben zijn terug te voeren geweest op begeleiding….). Tamelijk vervelende keuzes.

 

Met dit soort zaken wordt het snel 12.30 en volgt het overleg over de arts-assistenten (volwaardige artsen, in opleiding tot internist, reumatoloog, geriater of cardioloog, en die afdelingsarts zijn of op de Eerste Hulp mensen opvangen). Gelukkig kan iedereen die vorige week nog thuis was ivm quarantaine of Covid, weer ingezet worden.

Gezien de extreme drukte van de afgelopen tijd en zeker de afgelopen nacht kijken we of we nog iets kunnen doen om uit te breiden. Maar het kan gewoon niet. Bij de verpleegkundigen veel zieken (o.a Covid en overbelasting). Ook zijn we al over de verhouding heen die we normaal aanhouden tussen het aantal Covid patiënten op zaal en plekken op de IC. Als het op zaal misgaat moeten ze door kunnen naar de IC en die ligt al vol. Daarnaast hebben de artsen van de interne geneeskunde en de longziekten die de Covid zorg doen, al meer overuren gedraaid dan goed is, ook daar is de grens van het haalbare bereikt. We kunnen alleen maar hopen dat Nederland zich massaal aan de akelige regels gaat houden.

 

Om 14.00 precies zitten er weer patiënten te wachten: dit middagspreekuur is eigenlijk bedoeld als overloop spreekuur maar is in verband met het inlopen van zorg vanuit de vorige Covid periode steevast helemaal volgepland. Ook hier ontkom je niet aan Covid. Patiënten in de laatste fase die hun kinderen niet durven te zien vanwege Covid. Een patient met chemo die goed reageerde op de chemo maar nu zo kortademig en verzwakt is door Covid dat verdere therapie er even niet in zit. Hopelijk kunnen we op tijd door.

Een patient die al lang klachten heeft maar niet naar de arts durfde ivm de angst om besmet te raken met Covid blijkt nu ruim te laat om met behandeling te kunnen starten. Aan het einde van de dag nog even gauw de E-mails checken: onder andere 1 van een arts-assistent die tijdelijk op Lesbos zit: Ja het kan altijd erger…..

Om 19.30 snel naar huis, ik mis sporten.

Reacties


Er zijn nog geen reacties, plaats uw reactie hieronder

Reageer op het nieuws