Een kampioensverslag van Hoofdklasse zaal promovendus HIC H1
6-2-2019
Zondag 3 februari, Arnhem
Verslag door: Sjoerd Miedema
Een week na het behalen van het Districtskampioenschap in de zaal, mochten wij (red. HIC Heren 1) naar Arnhem om te spelen voor promotie naar de Hoofdklasse Zaal. De tegenstanders werden ons eerder in de week bekend. Almere, Groningen en Schaerweijde. Een poule van vier waar van er twee teams promoveren naar de Hoofdklasse. Drie wedstrijden van twee keer vijftien minuten. Drie wedstrijden om er voor te zorgen dat HIC voor het eerst in de Hoofdklasse zaal gaat spelen.
In de aanloop naar deze zondag in Arnhem kregen wij te horen dat onze aanvoerder Niels Hesseling niet kon spelen vanwege een knieblessure. Balen voor het team, balen voor Niels, want zijn liefde voor zaalhockey is groot. Onze veteraan, Jos Douwma, het scorende vermogen van het team, had een vriendenweekend gepland naar Madrid en zou eigenlijk ook niet kunnen spelen. Gelukkig hebben wij daar Monique (Red. Weehuizen) voor, die situaties als deze snel weet op te lossen. Zo kon Douwma op zondagochtend vroeg vliegen vanuit Madrid en stond Erik Weehuizen daar op Schiphol om onze topscoorder te chauffeuren naar Arnhem zodat deze na de eerste wedstrijd kon aansluiten. Op deze zondag 3 februari ging het verder niet heel anders dan de zondagen daar voor. Verzamelen bij de Total op het Stadionplein. Om 09:15 richting Arnhem. Iets wat slaperig aankomen bij de sporthal na een autorit van ruim een uur. Een kop koffie, een broodje als ontbijt en de grappen die her en der gemaakt werden in het team. Eenmaal dichterbij aanvang van de eerste wedstrijd ging het plezier hand in hand met een stukje serieusheid.
De tegenstander Almere was voor ons redelijk onbekend, maar we wisten wel dat het pittig ging worden. Dat werd het ook zeker. We begonnen iets wat rommelig aan de wedstrijd maar gaven desondanks niet veel kansen weg. Na een aantal minuten was de schroom er af, gingen wij meer ons eigen spel spelen en kwamen wij op een 1-0 voorsprong door Casper van Wandelen. Almere begon na deze goal in een hoger tempo te spelen maar daar konden wij goed in mee. We verdedigden goed maar konden een gelijkmaker niet voorkomen. Met nog een aantal minuten op de klok knokten wij voor minimaal een punt. Een bal op de paal van Almere, een aantal corners van ons, maar geen van beide teams kon het winnende doelpunt maken. 1-1. Een punt uit onze eerste wedstrijd tegen een Hoofdklasse zaal team. Prima resultaat.
Er zat tussen de wedstrijden ongeveer een uur wachttijd. Een uur om even wat te eten, drinken, bijkletsen met elkaar om vervolgens weer voor te bespreken op de volgende wedstrijd. De tweede wedstrijd. Groningen was onze tegenstander. Groningen, een team dat zaalhockey intens beleefd, zo kregen wij te horen van onze eigen Groninger Niels Hesseling. Wederom een pittige wedstrijd maar we zaten vol zelfvertrouwen na de wedstrijd tegen Almere. Tel daar bij op dat Jos Douwma inzetbaar was, dan kan het haast niet mis gaan. Het begin van de wedstrijd was niet gemakkelijk. Groningen kreeg ons in het begin aan het wankelen en kwam een aantal keer gevaarlijk in de cirkel. Een corner van hun ging raak. 0-1 achter. Direct na deze tegengoal gingen wij als team, met Dirk (Red. Verhagen) en Monique als coaches, snel aan de slag om het tactisch weer goed neer te zetten. Dat ging perfect. Jos maakte uit een corner de 1-1. Rust.
Na de rust gingen wij het spel maken, stonden wij verdedigend goed georganiseerd en werd Groningen niet meer gevaarlijk. Jos zette ons op een voorsprong door wéér een rake corner. Vlak voor tijd maakte wij ook nog de 3-1. Een prachtig uitgespeelde counter waarin Casper Engelkens eindstation was. 3-1 winst op Groningen. Vier punten uit twee wedstrijden. We lagen op koers.
Derde wedstrijd op het programma. Schaerweijde. De beslissing was nog niet gevallen in de poule. Drie teams gingen strijden voor twee plekken. Schaerweijde had ook vier punten uit twee wedstrijden en Almere kon in de laatste wedstrijd tegen Groningen een plekje in de Hoofdklasse veilig stellen. Voor ons als team, was dit het zaalhockey toetje. Een flink aantal weken daar voor, in het sportcentrum VU, waar de eerste competitie ronde gespeeld werd, stonden wij met een groep jongens die het wel leuk vonden om een beetje te zaal hockeyen. Bij de aanvang van de wedstrijd tegen Schaerweijde stond er een HIC team dat plezier uitstraalde, voor elkaar wilde werken, naar elkaar luisterde en genoot van elke minuut deze dag in Arnhem.
We begonnen ongelofelijk sterk tegen Schaerweijde. Gijs Pieters speelde onbevangen, met zo veel vreugde voor het spel. Zijn schot ging hard door de benen van de keeper. 1-0. Een counter daarna, via Casper van Wandelen bij Gijs Pieters, die dit keer het overzicht bewaarde en terug gaf op Casper. 2-0. Ruststand 2-0 voor. In de rust op adem komen om vervolgens nog 15 minuten te spelen. Die tweede helft moest goed zijn, we waren nog nergens zeker van. Ook de tweede helft begonnen we sterk. We gaven Schaerweijde niet veel kans. Casper Engelkens speelde goed, pakte veel ballen af en verloor zelf haast nooit de bal. De pass naar voren van Schaerweijde wist hij te blokken, hij pakte de bal en liep naar de cirkel. Dacht er even over na om Jos in te spelen maar koos zelf voor het schot. 3-0. We lagen op koers, we speelden wéér een goede wedstrijd. Alles lukte, daar was Casper van Wandelen een goed voorbeeld van. Zijn doelpunt, de 4-0, was om niet snel te vergeten. Hij omspeelde de keeper, naar zijn backhand, met het puntje, in het dak van het doel. De toeschouwers in Arnhem gingen staan. Staan voor dit doelpunt maar vooral staan voor het zaalhockey spel van HIC H1.
Maar toen werd het nog even spannend. Strafbal Schaerweijde. 4-1. Schaerweijde deed een laatste poging iets van de wedstrijd te maken, ze wisselden de keeper voor een veldspeler en begonnen in hoog tempo onze cirkel aan te vallen. Hier hadden wij moeite mee. Nog twee minuten op de klok. Strafcorner voor Schaerweijde. 4-2. Nog 1 minuut op de klok. 4-3. De secondes tikten weg, Schaerweijde werd niet meer gevaarlijk, we konden de wedstrijd binnen slepen.
Drie wedstrijden gespeeld, zeven punten, 1e in de poule. Promotie naar de Hoofdklasse was een feit. Het plezier dat binnen ons team altijd op nummer één stond was na het fluitsignaal zichtbaar op onze gezichten. We hadden het misschien niet verwacht maar hebben het meer dan verdiend na deze waanzinnige zaalhockey dag in Arnhem. Het klopte allemaal, iedereen deed waar hij goed in was, Tobias keepte waanzinnig en werd de minst gepasseerde keeper. Dirk en Monique zorgden voor de coaching, de begeleiding, het plezier. Niet te vergeten Rico, herstellende van een knieblessure, een hele fijne supporter van het team, zijn aanwezigheid deed ons veel goeds!
Volgend jaar gaan we met het zelfde plezier de Hoofdklasse in. Gaan we volop genieten. We hopen daar heel wat HIC supporters mee te laten genieten van ons zaalhockey spel. Voor nu gaan we met HIC H1 weer verder op het veld. Ook daar willen wij plezier uitstralen, mooi hockey laten zien en gaan we elke week voor drie punten!
HIC H1
Reacties
Er zijn nog geen reacties, plaats uw reactie hieronder
